Άδειο σπίτι
Σκισμένες κουρτίνες,
αγάλματα λυπημένα.
Ένα τραγούδι ακούγεται απ' το ραδιόφωνο
ξεχασμένο εδώ και χρόνια,
κολλημένο στο ρεφρέν.
Το ρολόι χωρίς ρυθμό.
Ο φόβος κρυφοκοιτά κάτω απ' το κρεβάτι.
Τα δάκρυα πλημμυρίζουν τα δωμάτια,
ξύλινες βάρκες οι καρέκλες
και οι φωτογραφίες ναυαγοί.
Τα πατώματα έχουν να τρίξουν
εδώ και μήνες,
τώρα σάπισαν κι αυτά.
Τα δώρα των τελευταίων Χριστουγέννων
ακόμη είναι κλεισμένα
τυλιγμένα με πολύχρωμες κορδέλες.
Όλο το σπίτι
θαμμένο μέσα στο σκοτάδι,
μοιάζει ξεχασμένο απ' το Θεό.
Μίλτος Γήτας
"Όλη μου η εφηβεία ένα ποίημα", Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων, 2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου