Ματωμένα παιδιά
Άσπρο σεντόνι σκέπασε τους δρόμους
που κάποτε εκεί κυνηγούσα τον ήλιο.
Μικρά στενά -λαβύρινθοι- θα έλεγα
που όταν ήμουν μικρός χανόμουν,
κρυβόμουν απ' τη ζωή, από εμένα τον ίδιο.
Κυνηγούσα τη σκιά μου κι εκείνη εμένα
μα σήμερα υπάρχει μόνο το αίμα στους τοίχους,
ζεστό και έντονο
λες και τα ματωμένα παιδιά παίζουν ακόμη εδώ.
Άσπρο σεντόνι σκέπασε τους δρόμους
που κάποτε εκεί κυνηγούσα τον ήλιο.
Άσπρο σεντόνι.
Ματωμένα παιδιά.
Μίλτος Γήτας
"Η πρώτη παρτίδα", Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου